Het maisdoolhof bij vergaderlocatie ‘Leven van de wind’ in Wieringerwerf is een ware publiekstrekker. Terwijl het mais nu hoog is en er echt gedoold wordt, zijn vanuit de lucht ook duidelijk een trekker en een windmolen zichtbaar. Het maisdoolhof is door Lars Bijl van Loonbedrijf Sjef Houtenbos uit Schagen gezaaid met een op sectiegestuurde Väderstad Tempo. Het resultaat van een enthousiasme ondernemer en de samenwerking tussen de loonwerker en de gps-specialisten van Raven Europe.
Hoe komt dit tot stand?
Peter Houtenbos van Loonbedrijf Sjef Houtenbos: “Het is begonnen met het enthousiasme van Jacco de Graaf. Hij wilde graag een maisdoolhof bij Vergaderlocatie ‘Leven van de wind’ in Wieringerwerf. Hij is op zoek gegaan naar een partner en kwam uit bij gps-fabrikant Raven Europe (voorheen SBG Precision Farming, vorig jaar is Raven Industries overgenomen door CNH Industrial, red.). Ik heb daar zelf zes jaar gewerkt, voordat ik thuis op het loonbedrijf ben gekomen. Men zocht nog een maiszaaier die per sectie uit en aan kan, en die hebben wij. Bij Raven hebben wij met het programma AG DNA de contouren getekend met QGIS is een kaart gemaakt. Eigenlijk een taakkaart.”
Hoe wordt het dan een doolhof?
“Het ontwerp is een idee van Jacco, dat verder is uitgewerkt door iemand uit zijn kenniskring. Het is een trekker en een windmolen geworden. Dat wilde Jacco ook graag met het oog op de link met zijn bedrijf. Het ontwerp hebben we in taakkaart gezet en ingeladen in de Task Controller zodat we de achtrijige Väderstad Tempo-zaaimachine via Isobus kunnen aansturen. De lijnen van het doolhof worden daarbij als ‘no spray-zone’ gezien, sectiecontrole in nul. De secties gaan dan uit. Waar mais moet komen, staat de sectiecontrole in één, waarbij de secties opengaan en dus zaad wordt afgelegd.”
Zitten er nog voorwaarden aan het zaad?
“We hebben zaad gezocht, waarbij de plant de eigenschap heeft dat die snel de lucht in gaat. Voor ons is kolfzetting niet het uitgangspunt. In samenspraak met Koenis BV uit Opmeer hebben we een ras uitgezocht dat hoog wordt.”
En bemesting? Vindt dat ook plaats op basis van gps?
“Voordat we gingen zaaien hebben we nog vrachten mest op het perceel gebracht. Dit was een volveldse bemesting. De Väderstad-zaaimachine is wel voorzien van een kunstmestbak en dat is dus wel in secties tegelijk met het zaaien uitgereden.”
Hoe ging het in het veld?
“Op de Task Controller op het Raven CR12-scherm hebben we de taakkaart ingeladen. Vervolgens is het dan eigenlijk een kwestie van de lijnen uit de taakkaart volgen. Dat ging in één keer goed. Voor ons was het dus geen doolhof. Door de AutoTURN-optie vindt het keren op de kopakker ook automatisch plaats. Uiteindelijk durf ik wel te zeggen dat als je eenmaal zaait, het eigenlijk eenvoudiger is als gewoon volvelds zaaien.”
Hoe zit het met onkruidbestrijding?
“Wij hebben de bemesting en het zaaien gedaan. Onkruidbestrijding heeft één keer tussendoor plaatsgevonden, maar daar zijn wij als loonbedrijf verder niet voor verantwoordelijk geweest.”
Jacco de Graaf: “Voor de onkruidbestrijding heb ik een loonspuiter uit de omgeving, Ed Groot, gevraagd. Omdat dit mijn enige perceel is met mais en hij een spuitmachine op smalle bandjes heeft, heb ik daar voor gekozen. Anders had ik het wel zelf gedaan. Vanwege de rijafstand van 37,5 centimeter kwamen die smalle banden goed van pas. We hebben gekozen voor een volveldse bespuiting. Achteraf hadden we op sectie moeten spuiten. Tussen de mais heb ik nog graszaad gezaaid. De spuitmachine ging goed over de plantjes heen, maar heeft fout uitgepakt voor het kiemende graszaad. Dat heb ik opnieuw moeten zaaien, maar door de droogte denk ik dat dat niet meer goed komt. Een les voor de volgende keer.”
Heb je zelf al gedoold, door het door jullie gezaaide doolhof?
Peter Houtenbos: “Ik ben er een paar keer geweest, maar ben er nog niet doorheen gelopen. Het maisdoolhof is wel al geopend en ik heb begrepen dat er al behoorlijk wat mensen op af komen. Ik heb binnenkort vakantie, dus ik zeker nog een keer proberen om het eindpunt te vinden.”
Tekst: Martin de Vries
Beeld: Erik van Loon (Van Dronewerk Agro), Homburg Holland en Peter Houtenbos
Dit artikel is een vervolg op de bijdrage in ‘De klus’ in de juli-editie van vakblad de Loonwerker. Neem een abonnement en mis niets.
